چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

▪ چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی 

(۱)

قاطری لنگم!

عاشق شیهه کشیدن‌های

مادیانی گریزپا.

(۲)

اتفاقی نیست که،

شاعران عاشق مرده‌اند؛

ختم رسالت پیامبران

--به عشق منتهی بود!

 (۳)

قصاب به سلاخی وُ،

گرگ با دریدن؛

قاتلانی متغیراند-

گوسفندِ زبان بسته را

                               ***

مردن اما، همان مرگ است!

(۴)

رفتی وُ

همکلام در و دیوار شده‌ام!

                            ***

اتاقم؛

پریشانی‌هایم را

             --خوب می‌فهمد!

(۵)

[#شهید_مفقودالاثر] 

--آی‌ی‌ی کبوتر خونین بال!

با گذشتِ سی سال،

پیدایت نشده‌ست.

                              ***

نکند راه خانه را گم کرده‌ای!؟

(۶)

دیوار چین؛ 

یا برلین؟!

من که کوتاه‌ترینم!

(۷)

اخم‌هایت را باز کن

ماه من!

تا خسوف قرن پایان بگیرد.

 (۸)

تکیه‌گاهِ بودنت-

محکم‌ترین ستونِ جهان بود.

                             ***

آه،،، پدر!

(۹)

بارانی‌ست،

چشم‌های تو...

                                ***

زیرِ چتر تنهایی!

#زانا_کوردستانی