بانو "هیژان کمال" (به کُردی: هێژان کەماڵ) با نام کامل "هیژان کمال کمال" شاعر کُرد، زادهی ۱۱ آوریل ۱۹۸۴ میلادی در اقلیم کردستان است.
(۱)
خودا دهزانی تو
جهند له دلی دایکم ئهجی
کاتی میهرهبانی ئاو
بو زهوی باس ئهکا.
◇
خدا آگاه است،
که تو چهقدر شبیه مادرم میشوی،
که از مهربانیهای آب
برای زمین نجوا میکنی.
(۲)
تۆ بەڵینی هاتنت بدە
تا دەرگاکەم
بۆ هەمیشە کراوە بێ.
◇
تو مژدهی آمدنت را بده،
تا در خانهی من
برای همیشه باز بماند.
شعر: #هیژان_کمال
برگردان: #زانا_کوردستانی
بانو "پری رحیم صالح" مشهور به "پری قرەداغی" شاعر، نویسنده و کارمند دولت اقلیم کردستان، زادهی ۱۱ مارس ۱۹۷۲ میلادی در محلهی چاوساغ سلیمانیه است.
بانو "آواز سامان" شاعر کُرد، زادهی اربیل عراق است.
او از جمله شاعرانیست که شعرش در کتاب آنتولوژی شعر زنان کُرد که به زبان فرانسه چاپ و منتشر شده، گنجانده شده است.
▪نمونهی شعر:
(۱)
حرفهایت،
مرا به زیر سایهی ایوان خانهی قدیمیمان میبرد
همان خانهای که پر از زنگار خاطرات است.
تو دیر کردی و وقتی آمدی
مرا در در آیینهی شکستهی اتاقت دیدی!.
میان برگهای دفتر کهنهی شعرهایت!
و کلماتت را دستهگلی کردی و
افشاندی بر زنانهگی من.
آن دم مشتاق سماع با تو بودم
رقص بر نوک پنجههای پایم
تا گرداگرد تو بچرخم
در آستانهی آن ایوان خانهی قدیمیمان!
چه روزهای خوبی بود
گرچه هر روزش بوی تنهایی میداد.
تو بیا بنگر
چه کسی سختیهای آن زن را پایان بخشید و
خاطرات تلخش را
در میان آن خانهی قدیمی جا گذاشت
موهای ریختهاش را بر شانههای پنجره نشانید!
بیشک پیش از آن هم قلب من
دست نیازت را خواهد گرفت
و دست رد بر قلب زخمی تو نخواهد زد.
آه...
که زخمهای دلم دیر التیام خواهند یافت
در این زمانه که تمامی لبها پوچ و شکستهاند...
دیگر برگرد! بازآ!
فقط تو میتوانی
در این جنگل، زنی را بفهمی و
عشق را بر سنگی بر افرازی...
(۲)
من و تو
ساکن دو ستارهی دور از هم هستیم
که هر لحظه چونان پروانه، دنبال هم میگردیم
در سرزمینی پر از ترس و فوبیا
در سرزمینی پر از زخم و خشونت
به دنبال جاهایی هستیم که هیچگاه به آنجا نمیرسیم.
(۳)
من از نگاههای تو پرستش را آموختم،
یاد گرفتم که از ترس اشکهای تو
خویش را در میان چشمهایت پنهان کنم.
اکنون، تو بهانهای برای من پیدا کن
تا باورهایم رنگ نبازند
منی که بیاختیار و ناخودآگاه
به تو پناه میآورم
منی که از خویش دست کشیدهام
در پناه پرستش تو...
من از دنیایی دیگر و
تو از سرزمینی دیگر
به هم میرسیم...
تو از دور
و منم نزدیک نزدیک قلب تو
یک زندگی عاشقانه را
در یک وجب جا بنا خواهیم کرد.
(۴)
ای یار...
بیصدا میخوانمت!
چون دلباختهی تو شدم،
روحم را هم به تو سپردم،
حالا، تا شب و روز سر جای خود باقی بمانند
پناه بده مرا!
که هیچ نمیفهمی از اشک و زاری من!!
تویی که آمدی و پای بر قلبم نهادی و تکه تکهاش کردی...
اما من توانستم
در میان آن همه نفرت و کینه باز دوستت بدارم.
شعر: #آواز_سامان
برگردان به فارسی: #زانا_کوردستانی
آقای "آسو ملا" (ئاسۆی مەلا) شاعر کُرد زبان، زادهی کرکوک و اکنون ساکن سیاتل آمریکا است.
(۱)
بعد از باران،
بوی خاک میآید،
اما از خاک سرزمین من، بوی خون!
(۲)
صدای دهل و
غرنبهی ابر،
از نزدیک هم زیباست!
(۳)
نالهی ابر،
خاک آبستن دانه و جوانهست،
اما خاک سرزمین من آبستن مین!
(۴)
پوشیده از مین است،
بوی خون میدهد،
اما باز عاشق سرزمین هستم.
(۵)
از بالا بر ما میبارد،
نه باران،
بلکه بمب!
(۶)
مراتع را خواهد پوشاند
نه برف
بلکه سم بمبها!
(۷)
از درون چشمه میجوشد.
آب نه،
تاول دردناک بر پیکر مردمان کُرد!
(۸)
آسیاب "ناتو" را میچرخاند
آب نه،
بلکه خون من و تو!
(۹)
عید
آمدن توست عزیزم،
در آسمان تنهایی من!
(۱۰)
هر شبی که تو پیشم بیایی
نامش قدر است.
هر روزی که تو در کنارم باشی،
روز عید است.
شعر: #آسو_ملا
برگردان : #زانا_کوردستانی
آقای "هیمن قربانی" (به کُردی: هێمن قوربانی) شاعر کُرد، زادهی سال ۱۹۸۳ میلادی در سلیمانیهی اقلیم کردستان است.
از او مجموعه شعر "زەلکاوی ژنە پیسەکان" (باتلاق زنان آلوده) چاپ و منتشر شده است.
▪چند شعر از #آرزو_عبدالخالق شاعر کُرد عراقی، با برگردان #زانا_کوردستانی
آقای «نظیر غفور» (به کُردی: نهزیر غهفور)، با نام هنری «نظیر تنها»، شاعر، نویسنده و عکاس کُرد عراقی، یکی از چهرههای نوظهور ادبیاتِ معاصرِ اقلیم کردستان است که توانسته جایگاهی برای خود در میان بزرگان معاصر ادبیات آن خطه دست و پا کند.