ترجمه‌ی شعرهایی از شاعران جهان

▪ترجمه‌ی چند شعر کوتاه از شاعران جهان توسط زانا کوردستانی *

(۱)

زن همسایه را عزت و احترام می‌گذارد 

و با زن خود 

همچون شب سیاه رفتار می‌کند.

(ناتالیا هاراک - روسیه)

(۲)

آفتاب که بر سر آدم‌برفی تابید،

چند قطره عرق 

در چشمانش افتاد.

[مارینا هگین - روسیه] 

(۳)

زمستان 

ردی آبی، به جای می‌گذارد 

بر روی ساق پاها!

[جین ریشهولە - آمریکا] 

(۴)

در آخرین روز تابستان هم 

کرم شب‌تاب  

نمی‌خواهد چراغش را ترک کند.

[لومیلا بالابانونا - بلغارستان] 

(۵)

در صبحگاهی پاییزی

مرد متکدی، 

جایش را به دانه‌های برف وا گذاشت.

[فالیریا سیمونوفا - روسیه]

(۶)

بهترین ظرف‌هایش را نگه می‌دارد

برای روزهای بهتر 

مادر هشتاد ساله‌ام.

[تیریزا موریمینو - ژاپن] 

(۷)

کودکان کمک می‌کنند 

برای هرس باغ‌های ملی،

نزدیک نیروگاه‌های اتمی.

[تروزە سیندیک - آلمان] 

(۸)

بخوان ای پرنده‌ی کوچک 

تو هم نظر بده،

در انتخاب نامی برای نوزاد ما!

[انیسه جیسیس - کرواسی] 

(۹)

باد و سرما 

آواز پاییزی  

در گلوی نی‌لبک 

[کالا رامیش - هندوستان] 

(۱۰)

ماه کامل 

نمی‌تواند خودش را پنهان کند 

حتا پشت درختان صنوبر!

[لونا مونگیسگورد - دانمارک] 

----------

* این اشعار از روی برگردان کُردی قباد جلیزاده، ترجمه شده است