ترجمه‌ی شعرهایی از ابراهیم اورامانی

◇ ترجمه‌ی شعرهایی از ابراهیم اورامانی شاعر کُرد زبان 

(١)

آمدن بهار و تابستان و 

زمستان عادی‌ست 

مشکل پاییز است،

چو می‌آید،

تو می‌روی!.

(٢)

با این همه تنهایی و این همه پاییز 

در پایان فقط شعر است 

که برای شاعر باقی می‌ماند.

و ستاره‌ها را از خواب بیدار می‌کند 

که به شب بفهماند 

این همه تنهایی و 

این همه پاییز را تمام کند.

(٣)

چه بزرگ است،

پاییز!

شبیه تنهایی‌ست...

(۴)

چون می‌گویند: نبات!

تو به خاطر می‌آیی...

(۵)

چون وطنم را گم می‌کنم،

تو را می‌یابم!

بی‌تو،

به من چه،

که چه بر سر وطنم می‌آید!

(۶)

راه‌های دور و دراز را 

کوتاه می‌کند.

به تو اندیشیدن...

(٧)

این همه تنهایی،

یا دیوانه‌ام می‌کند،

یا که شاعر!

(٨)

مشابه‌اند،

شراب و 

رنگ چشم‌هایت.

هر دو مرا مست می‌کنند..

(٩)

می‌دانم که دو جهان هست،

ولی آنچه که از بین نمی‌رود،

دنیای من و توست!

(١٠)

شبیه نمک است!

که بریزی بر روی زخمت،

تنهایی...

شعر: #ابراهیم_اورامانی 

ترجمه به فارسی: #زانا_کوردستانی